Państwa Osi   

W 1936 r. Niemcy zawarły dwa traktaty, pierwszy nazywany Oś Berlin-Rzym – zawarty między Włochami Mussoliniego i III Rzeszą Niemiecką Hitlera 25 października w 1936 r., który ustanowił trwały sojusz polityczno-wojskowy między tymi krajami oraz drugi - pakt antykominternowski z Japonią skierowany przeciw ZSRR.

Po podpisaniu paktu antykominternowskiego, utworzono specjalne porozumienie Oś Berlin-Rzym-Tokio - sojusz Niemiec, Włoch i Japonii, powstały z przekształcenia paktu stalowego po przystąpieniu do niego Japonii (1940), skupiające państwa osi - państwa kierowane przez dyktatorów, które postanowiły połączyć swoje siły.

Powstanie osi było ostatnią fazą przygotowań do drugiej wojny światowej. Cała II wojna światowa toczyła się między aliantami a państwami osi i ich sojusznikami.

Po klęsce dwóch państw osi - Niemiec i Włoch, Japonia została sama. Rozgromiona została w bitwie o Midway w czerwcu 1942 roku oraz przez wojska radzieckie w 1945 roku. Jej losy dopełniło zrzucenie w sierpniu 1945 r. przez Amerykanów bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki. Skapitulowała niedługo po tym zdarzeniu.

Włosi walczyli w rejonie Morza Śródziemnego bez dużych sukcesów.

W grudniu 1941 r. Japończycy zaatakowali Pearl Harbor, Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny.

Po ataku III Rzeszy na Francję również Włochy włączyły się do walki po stronie Niemiec. Przez cały okres wojny Włosi toczyli walki w rejonie basenu Morza Śródziemnego. Nie odnosili jednak większych sukcesów. Dopiero wysłanie przez Hitlera w 1941 roku wojsk do Afryki Północnej i do Grecji przyniosło "osi" kilka zwycięstw.